Alle partijen in Nederland – in het recent Eerste Kamer-debat tijdens WNL Op Zondag – scharen zich achter het harder aanpakken van mensen die geweld gebruiken tegen hulpverleners: “daders zouden altijd een gevangenisstraf moeten krijgen”.
Naar aanleiding van dit debat in Nederland – en de aankomende verkiezingen in België – vroegen wij ons eigenlijk af wat de standpunten omtrent veiligheid en politie zijn van de verschillende partijen in ons land.
Het dient gezegd dat het de laatste tijd bij alle partijen zeer stil is omtrent het veiligheidsbeleid. De politiek danst mee met de actualiteit, aan een zodanig snel tempo dat men zelfs niet meer kan spreken van korte termijn visie… Klimaat, migratie, onderwijs… allemaal wel belangrijke thema’s… maar dat “veiligheid en politie” daarmee naar de achtergrond is verbannen, tart elke verbeelding.
De punctuele injecties d.m.v. de zogenaamde IDP budgetten, hebben helaas geen structurele en lange termijn oplossing geboden, maar brachten enkel ademruimte voor een organisatie in crisis.
Enkele voorbeelden uit de aanbevelingen van de Kamercommissie geven nochtans aan dat er nog wat dringend werk op de plank ligt:
- Diverse veiligheidsorganen hebben meer middelen en meer mensen nodig.
- In bepaalde geledingen van de veiligheidsmachine zijn schaalvergroting en een verhoogde samenwerking aangewezen, want geografische en operationele versnippering zijn risicofactoren voor een goede werking.
- De grote politiehervorming van twintig jaar geleden was er nochtans op gericht vlotter samen te werken en een goede informatiedeling te bewerkstelligen. In de praktijk blijkt helaas dat er geen sprake is van een performante informatiearchitectuur, niet in de hardware en niet in de software.
- Werken bij de federale politie moet aantrekkelijk zijn. De onderzoekscommissie vindt daarom dat het personeelsstatuut, het verloningssysteem en het premiestelsel herbekeken moeten worden.
- Materiaal moet vlotter kunnen worden aangekocht.
- Het zogenaamde HYCAP-systeem is aan vernieuwing toe. Dat systeem voorziet in reservemankracht bij de federale politie die lokale politiezones kan bijstaan voor bestuurlijke opdrachten. Om die solidariteit opnieuw mogelijk te maken, moet de reserve bij de federale politie op peil worden gebracht en gehouden.
Tijdens deze regering heeft VSOA Politie twee belangrijke zaken kunnen aantonen :
- België telt niet meer, maar minder politiemensen ten opzichte van onze buurlanden!
- Dat de lonen van de politie beduidend lager liggen dan deze van de ambtenaren.
Beide vaststellingen werden bevestigd door de overheid.
Bovendien kunnen we nog steeds regelmatig vaststellen dat slachtoffers van geweld tegen politie en arbeidsongevallen, zowel moreel als financieel in de kou blijven staan. Ook de effectieve veroordeling van daders kent nog steeds geen groot succes.
Wanneer enkele maanden geleden “veiligheid en politie” nog volop de actualiteit haalden, kregen de veiligheidsdiensten de volle aandacht van zowat alle partijen. Wanneer we echter de partijprogramma’s er op nalezen is het – op enkele uitzonderingen na – zeer pover gesteld.
VSOA Politie wil dan ook aan de alarmbel trekken bij onze politieke overheden, en vraagt met aandrang om zich niet alleen te laten meeslepen door de actualiteit, maar om een prioriteit te maken van:
- Meer middelen en mankracht.
- Een efficiëntere aanwervingsprocedure.
- Een efficiënte organisatiestructuur.
- Een aantrekkelijk statuut en salaris.
- Een onvoorwaardelijke steun aan slachtoffers van geweld tegen politie en arbeidsongevallen.
- Een gepaste justitiële reactie voor daders van geweld tegen politie.
