Het resultaat van de betoging in enkele cijfers vanuit het oogpunt van de politie:
- 10.000 deelnemers die onmogelijk de veiligheidsmaatregelen Covid konden respecteren;
- 239 aanhoudingen, waaronder 7 gerechtelijke aanhoudingen aan het einde van de betoging, het werk van dieven/vandalen;
- minstens 32 politieagenten werden gekwetst;
- x-aantal voertuigen werden geheel of gedeeltelijk vernield.
De belangrijkste eis van deze betoging: het zogezegde ongestrafte geweld door Belgische politieagenten!
De belangrijkste eis was de bewering van regelmatig en overdreven geweld door Belgische politieagenten, voornamelijk gebaseerd op een racistische achtergrond. De cijfers tonen pertinent aan dat dit een uit de lucht gegrepen verhaal is! Het beroep van politieagent is het meest gecontroleerde van alle Belgische beroepen. Drie controleorganen en talrijke verenigingen zoals de Liga voor de Rechten van de Mens (die al meer dan tien jaar tevergeefs probeert de bovengenoemde bewering aan te tonen) houden ons voortdurend in de gaten.
- zo’n 200 gevallen per jaar van oneigenlijk gebruik van geweld (bijv. duidelijke foute tussenkomst; het te strak aantrekken van plastic handboeien tijdens een ordedienst);
- tussen 4 en 7 gevallen per jaar van daadwerkelijk EN onaanvaardbaar geweld, waarvoor de daders ontslagen werden.
De gevolgen van deze betoging voor het toekomstige politiewerk:
Collega’s stellen zich tal van vragen over de beslissingen van de administratieve overheid en/of de Gold Commander van de ordedienst. De aanwezige collega’s hadden een groot gevoel van isolement vanwege de “terughoudendheid” van het gebruik van bijzondere middelen (sproeiwagen, …), en het chaotische karakter van de gegeven bevelen (“ga naar deze plaats” … “ga terug naar de vorige plaats” …). Wij zijn inderdaad van mening – en wij zullen daartoe de nodige initiatieven nemen – dat zowel de heer Close (administratief gezag) als de Gold Commander moeten aantonen dat alle genomen beslissingen inderdaad subsidiair, evenredig EN nuttig waren voor het beheer van deze betoging … die gezien de huidige omstandigheden trouwens verboden was. De tolerantiedrempel was voor deze manifestatie niet eens bepaald! De risicoanalyse in het kader van welzijn op het werk was een klucht … waardoor de collega’s – alweer – ernstig in gevaar werden gebracht. Om deze redenen wordt een stakingsaanzegging ingediend.
Meer nog, alle collega’s op het terrein zullen nu in de verdere afbouw van de Covid veiligheidsmaatregelen geconfronteerd worden met het argument “En wat met de BLM-betoging dan! “wanneer zij moeten tussenkomen op grond van het niet respecteren van de Covid maatregelen, waardoor het respect dat normaal gesproken van de politie wordt verwacht, nog verder afneemt.
En een ook niet te onderschatten effect: heel wat collega’s (en aspiranten) hebben ons gecontacteerd om ons te vertellen dat ze nooit in Brussel zouden willen werken: het gebrek aan personeel in de zes Brusselse politiezones staat niet op het punt om uitgewist te worden!
Voor VSOA Politie is het duidelijk dat elk opzettelijk en niet gerechtvaardigd geweld door een politieagent gestraft MOET worden,
MAAR, uit de cijfers blijkt duidelijk dat de overgrote meerderheid van de Belgische politieagenten plichtsbewuste mensen zijn.
Deze overgrote meerderheid geeft, net zoals VSOA Politie, niet toe dat er sprake is van opzettelijk geweld en zou dit zelf ook niet tolereren.
Maar deze overgrote meerderheid is het ook beu om het onderwerp te zijn van verhalen die niet stroken met de realiteit EN is het beu om het slachtoffer te zijn van niet gefundeerde, kwaadaardige aanvallen.
Zo riskeerden op zondag 7 juni twee collega’s hun leven om de bewoners uit een brandend gebouw te redden. Ze raakten beiden gewond… tijdens hun dagelijkse politiewerk.
VSOA Politie dient een stakingsaanzegging in omwille van een serieus déjà vu-gevoel. (de betoging van 6 november 2014 waarbij meer dan 130 collega’s gewond werden).
